Ülgen Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Kar boran bir günde tekir
İnek merkep bir de katır
Bir in bulup sığınırlar
Derler bu in kesin hıdır

Ne görsünler elde fener
Çıka gelir ülgen kamer
Der mağaram adı merih
Girip gezin zümer zümer

Ülgen erler uzun uzun
Harp harp deyip çalı sazın
Ellerinde zülfikarla
Yürüyorlar dizin dizin

Hep sözleri ayet kuran
Nefer asker tarih turan
Teker teker türk söz ile
Derler bu in mülk şahmeran

Derken tekir tayfa habir
Merih ine girer bir bir
Derler bura ahiret mi
Bu mağara sanki kabir

Ol mağara tarik tarik
İçi direk keran örük
Çıka gelir arsak kisra
Derler bize deyin türük

Ol türk arsak kisra kura
Der ben saka kayı dara
Gilan elden bura geldim
Şimdi yolum kuhi tura

Tekir dostlar bakar nehar
Nehar yerde anka tahar
Anka dalda gönül evim
Ankarada deyip şakar

Sanat sanat anka kuşu
Hanem deyip deyip koşu
Musikiyle semah dönüp
Türkü yırıp dalda coşu

Nehar yerde görürler kam
Kürsü elde gezer dam dam
Der ki bakın şu nibiru
Arz tutacak duyun sedam

Nibiruda gelen garip
Gelin deyi ele vurup
Bir çok harf ve rakam ile
Söz söylüyü durup durup

Sonra yolda bulurlar han
Han içinde kerem nihan
Kerem sözü el el gezdim
Şimdi oldum ben terk cihan

Ol han ardı inde kayın
Kayın halkı devler sayın
Dev titanlar maske ile
Bakıyorlar hayın hayın

Başta tekir kaçıp inden
Der kurtulduk devin kinden
Nehir nehir yol alarak
Evimize varak önden

Faruk Bakuri