Bilmem bu şiirim bir fayda eder mi sana ulaşmaya,
Kırk gün yüzünü görmeye, gözlerine bakmaya,
Şaşarım sen o kadar uzakken seni yakın görenlere,
Şaşarım sen bu kadar kutsalken sana yüz çevirenlere.
Saydım, binbir yıldır açmadı senin gibi bir çiçek,
Senin gibi kokmadı ezelden beri hiçbir çiçek,
Ve kalbimi dağlamadı gülüşün kadar,
Ve beni mecbur etmedi çırpınmaya,
Ve beni yetersiz hissettirmedi hiçbir şey,
Bir sen kadar, bir de sana ulaşmaya!
Denizleri yardım bir kürek misali,
Halbuki o da ne, senin gözünde bir damla su.
Söyle bana söyle, ben miyim bunun suçlusu?
Tanrıya mı isyan edeyim senin için,
Veya ona mı yüz süreyim senin için?
Fırtınalarla boğuştum ve umursamadan,
Hayalinle çarpıştım yıllara aldırmadan,
Ak ak oldu saçım, görmez oldu gözlerim,
Kim bilir nerelerdesin, neler yapıyorsun,
Bilmez misin, bir asır geçti üstünden,
Ve belki bir asır daha ben yolunu gözlerim.
Gece yarısı, her yer ışıl ışıl,
Bilmem yalnızca bana mı karanlıktır bu dünya.
Kayıt Tarihi : 12.1.2023 23:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!