Ulaşmak Şiiri - Mesut Çiftci 2

Uyumak
Ve bir daha uyanmamak,
Ölmek gibi yani,
Yitip gitmek hafızalardan…
Daha da mühimi hafızamdan kurtulmak…
Güzel olurdu.

Beklentilerin esaretinde ömür,
Umursamanın acısını çekiyor,
İnsanı ve insanların hepsini…
Acımadan yaşasak,
Tek gerçek acı olsa da,
Yaralanmasak mesela,
Olmaz mı?

Akşamın hüznü göğsümde,
Güneşin ölümüne değil,
Tekrar doğacak olmasın ağlıyor yüreğim,
Acılar içinde
Ve paramparça.

Nerden tutsan elinde kalacak bir gülümseme,
Münasebetsiz de üstelik
Ve daha çok olmamışlık,
Yanılmışlık,
Daha da çok hayal kırıklığı.

Uyumak demiştim,
Var olmayan bir ülke de,
Var olmayan bir bedenle
Sana ulaşmak…