izin ver bir kez daha sarılayım sana,
son kez uyuyayım sol kolunda,
mühürlü dudaklarına dudaklarımı değdireyim bu kez korkusuzca,
teninin sıcaklığını hissedeyim yine, kokunu çekeyim içime...
izin ver yâr, izin ver.
Eskisi gibi uykunu izleyeyim,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta