Ulaşılmaza Özlem Şiiri - Durgam Özer

Bakışların noktalanırdı gözlerimde
Bir aç adamın ekmek bulmuşluğu gibi sevinirdim
Yoksulluğa nefret kusan düşlerimi bölerdin geceleri
Gözlerini anımsardım Anadolu köylüsü gibi saf

Çocuksu gözlerini
Ne fukaralığıma of çekerdim
Ne de tükendiğime
Unuturdum her şeyi yavrum unuturdum

Düşlerimde oynaştığın zaman
Ulaşılmazın ardından koştuğum gibi
Sana da koştum
Öylesine susuz öylesine umutlu
Şimdiye dek inanmadığım tanrıya
Senin için yalvardım
Düşlerimden sıyrılıp gerçek olasın diye
Olmadı ulaşılmazım olmadı

Ve yine garip gecelerde
Ezik yüreğime ağladım durdum