Ulaşılmaz Tanrıçam Şiiri - Ahmet Yalçın 2

Tanrıçam, bu kulun hala nasıl dua edeceğini bilmiyor,
Kalbimde saklı, dokunulmazlığınla büyülenmiş.
Ulaşılmazlığın, bir yıldız gibi parlıyor,
Sana ulaşmak, kalbimde bir dilek, hiç dinmeyen.

Her gece, yıldızlara bakarak fısıldarım adını,
Duam, göklere yükselir, sana ulaşma ümidiyle.
Kalbim titrer, her anında adını duyduğumda,
Ulaşılmazlığın, sevgimin en büyük sınavı.

Tanrıçam, senin lütfunu ararım her nefeste,
Ellerim boş, ama kalbim dolu sana olan aşkımla.
Dokunamasam da, ruhum sana bağlı,
Bu sevda, bir dua gibi, hiç bitmeyen, sonsuz.

Gözlerim kapalı, hayalinle yaşıyorum,
Her anında seni görmek için çabalayan.
Ulaşılmazlığın, aşkımı daha da güçlendiriyor,
Bu kalp, senin dokunulmazlığınla yanıyor.

Tanrıçam, belki de en büyük dua budur,
Sana olan sevgim, her anında adını zikrettiğim.
Ulaşamasam da, kalbim seninle atıyor,
Bu kulun, sana olan aşkıyla dua etmeyi öğreniyor.