Denizlerle boğdular güneşi,
Korkularını yıkamak için kimse görmeden.
Aydınlığı mutlulukla anmışlardı,
Tanışana dek yüzleşmeleri gereken gerçekle.
İsim koyamadılar ilk kez gördüklerine,
Anlam veremediler nedensizliklere.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum