Bu gün şöyle bir aya baktımda ay olmuş martın 2 si perşembe... Benim için diger günlerden farklı değil aslında ama tek farkı diğer günlere göre daha çok özledim seni daha çok yanımda olmanı istedim ulaşamayacağımı biliyordum ama...Özledim be gülüm seviyorum demelerini gözlerime umutlu umutlu bakışlarını hatta kızışlarını tartışmalarımızı bile kısaca herşeyi seni mutlu günlerimi...
Şimdi yanımda olsaydın keşke bana kızsaydın yerden yere vursaydın yemin ederim elimi bile kaldırmazdım sana tek söz etmezdim beni bırakıp gitmeseydin keşke çaresiz koymasaydın şimdi elimden hiç bir şey gelmiyor hergün hatıralarına bakıyorum baktıkçada günden güne eriyip bitiyorum.Özlüyorum birtanem ulaşamayacağımı bilebile...
Ne güzel günlerimiz geçti ALANYAda kısada olsa ben mutlu olmuştum senle ben ilk defa deliler gibi sevdim umutlandım ama olmadı kısa sürdü...
Şimdi tek tesellim bu bilgisayar ve şiirlerim senin yerini tutmuyorlar ama beni insanlardan çok anlıyorlar beni görüyorsun elini uzatsan belki tutacagım ama uzatamıyorsun istesen bile...
İsyanım ne sana nede Allahıma isyanım yalnızca kalbime kaderime lanet ediyorum kaderime seni benden çaldığı için...
Her zaman söylemiştim ayrılırsak birgün birbirimizi kırmayalım ilk günkü gibi ayrılalım ama sadece o söyledigim günde kalmış sen kırdın anlıyormusun habersizce gidişin kırdı beni...
Habersizce gidişin elveda demeden terkedişin umudumu yıkışın bu AKKAYAyı çaresiz koyuşun nebileyim işte kırdı ama sana kızamam senin elinde değildi biliyorum bu yüzden isyanım yalnızca kahpe kaderime lanet dünyama...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta