Bir adam gördüm sokakta
Kalabalık arasında
Bitkin bezgin belki de hasta
Yanaştım yanına
Amca neyin var dedim
Önce garip garip baktı bana
Acıların en sadesi aşk
ama inciten
inceden eriten aşk
gözün üstüne çöreklenen gözyaşları
kalbi saran,
Yüreğim bir çığlıkla uyansa
Bir gece vakti
Kendi çığlığımı duyabilir mi ki
Bir başkası
Anam
Babam
Gözlerimi kapadığımda,
yüce dağlar görürüm
çok yakınımda..
elimi uzatsam,
dokunacak gibi..
dumanlı zirvesi
Doğar yine güneş her zamanki gibi
Bir bahar sevinciyle
Karanlıklar çiçek açar
Kalplerin kuytu köşelerinde
Yürekler hırçınlaşır
Koyulaşır ömür
zaman zaman gözlerinde
uzakların
ayrılıkların
hüznünü görürsem,
bir ışıltı gibi süzüleceğim içine
çakmak çakmak olacak gözlerin
Güneş batımından güzel
Bir göz kırp bana
Güneş batıncada elveda deme
Bulutlar arasından bir umut eli uzat
Öpüp başıma koyayım
Bir uçurtma ol sevdiğim
Acı tatlı yaşanır hayat dediğin
Dirençle umutla ve inançla
Gün olur kendine yabancı
Gün olur yabancıya dost
Çıkmazın içinde hissedersin kendini
Ve anlatamassa
Cocuklugumun hayalleri
Kavak agaçları...
Rüzgarla salındıgında yaprakları
Ben farklı diyarlar gezerdim
Dağlar aşar, denizlere dalardım
Bazen çöllerdeydim,
Memleketimden sivasımdan
Kara bulutlar geliyor üstüme doğru
Yağmur bulutları değil bunlar
Bereket bulutları hiç değil
Ölüm bulutları bunlar
Otuzyedi can
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!