Ulaş Tuzak Şiirleri - Şair Ulaş Tuzak

Yine aynı günleri yaşıyordum
Sensizken olduğu gibi..
Herşey eskiye dönmüştü
Gün doğuyor
Gün batıyordu
Ama bir türlü uyuyamıyordum..

Arzuladığım bedenler, özlem duyduğum ruhtan yoksun
Ve aşık olduğum ruhlar da, şehvetli bedenlerden..

Sevişmek; ya beden ya da ruhla olmaz
Birisi eksik kalırsa yürek tatmin olmaz..

Kendimi kaybettiğimde
Seni bulmuştum
Fakat;
Kendimi bulduğumda
Seni kaybettim..

Sen gidince uzaklara düşüceye daldım içten içe..
Belki yine yalnız kaldım bir başıma, kendi kendime
Yanımdayken kokun, sıcaklığın yaşatıyordu beni
Ya şimdi nedir beni hayata bağlayan biliyor musun?
Sana kavuşma hissi bitanem, sana dokunma hissi..
Umutlar yeşertiyorum özleminde ve gözlerimde büyüyor hayalin

düşünüyorum öyleyse varım
demiş sizinki..
düşün düşün boktur işin
demiş bizimki..
var olunca bok oluyor işin
demek ki..

varlığın can sıkıyor
yokluğun acıtıyor
yok mu bunun ortası
yok mu sevgilim?

ulaş tuzak

Aşkım, sen hiç olmadın

Yoktun ki zaten..

Olsaydın eğer birgün,

elim kolum bağlı
oturuyorum öylece
odamı aydınlatan
bi masa lambası sadece

elim kolum bağlı

Bugün günlerden yine aynı gün
dünkü gibi..
dün de evvelsi gün gibiydi zaten..
biliyorum
yarın da bugünkü gibi olucak
yarından sonra da yarınki gibi..

ne kendim anlayabilirdim kendimi
ne de kendimi anlayabilirdi bi başka biri
birden sen çıktın anladın beni
sonra anlamamazlığa vurdun kendini..

kendini kendinden başka kimse sevmezdi