Bugün, 00:46
BENİM iŞİM
Başka hayatların kadınısın sen
Ne kadar yaklaşsam gözlerine
O kadar kör oluyor yüreğim
Ellerin ateş
Akşam aldı şimdi bu kenti
Yoruldu gölgeler
Ağladı yağmur
Ve gidişim ürkek
Gidişim bırakıp gözlerinde bakışlarımı
Kızıyorum artık yollara
Korkak karanlıklar ardında,
Unutulmuş bir yağmur tanesi kadar
Narindir gözlerin
Seviyorken seni,
Gözlerinden saçının her teline...
Üşüyüp
Ayrıldımya şimdi yanından
Ne kadar özledim bir bilsen
Avuçlarım yanıyor
Ki kokladığımda hala kokun duruyor
Kumlara yazılırcasına sözcükler
Kısacıktı benim ümidim
Kör sokaklara haykırdım adını
Gölgeleri yıkayıp gözlerinle
Sevgimi yazdım rüzgarlara
Bir umuttu bendeki
Bir isyan yalnızlığa
Sonu yok bu dipsiz karanlıkların
Korkup kandırma kendini
Özletip gözlerini
Yakma ateşiyle ellerimi
İsyan et
Kaldır başını
Islak kaldırımların
Uyan Sevdiğim..
En derin kabuslardan sıyrılıp
Celladı ol yağmurun
Bak şimdi
Saatler yokluğuna akar
Ve doğarken güneş
Yürümeliydik denizlerin üstünde
Bütün ışıkları süzüp gözlerimizle
En derin kuytularda
Söndürmeliydik
Olsun güzelim
Olsun
Gün geceye küsmüş şimdi
Yorgun akşamlardan savruluyor rüzgar
Ve gülüşün bir ışık gibi karanlık odamda
Teker teker yıldızları topluyorum saçlarından
Geceye çalıyor gözlerin
Engin ve derin
Yeniden dokunmak gülüşlerine
Gözlerinden yıldızları çalmak gibi
Kaybolan oyuncağını bulmuş
Bir çocuk edasında
Ve her şeyi bastırıyor sarılmak sana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!