Ulaş da Akşam Şiiri - Bolat Ünsal

Günlerden yorgun bir Pazar,
Ay Nisanın altıncı akşamında.
Eriyordu zaman azar azar
Uzayan senin yollarında

On yedi on beş de durdu saatler,
Bir fırtına koptu kumsallarımızda.
Hasret yapraklarını döktü,
Umutlar çiçek açtı dallarımızda.

Dökerken bulutlar gözyaşlarını
Körfezin doğu yakasında
Akdeniz’in hırçın dalgaları,
Patlıyor ulaşın kayalarında.

Yağmurlar ıslatırken saçlarını,
Güneş firarını yaşıyor Beydağlarında.
Geçemedim ipek parmaklıklarını,
Tutsağım aşkının zindanlarında.

El ele dolaştığımız rıhtım,
Hançerliyorken yalnızlığımızı.
Gözlerindi yüreğimdeki ışığım,
Seyrediyorum saçlarının karanlığını.

Bin bir renkli mutluluk çiçekleri,
Serpilmiş bir saçağın altına.
İçimizde biriken özlemler,
Boşalan biralar bardağımızda.

Düşüyordu bir bir zamandan,
Vakti gelen kum taneleri
Titriyordun kara gözlüm hazandan
Yaklaştıkça ayrılık saatleri

İstiyordum yollar hiç bitmesin.
Düğümlensin boğazın kollarımda.
Gözlerin gözlerimden gitmesin,
Kalsın ellerin avuçlarımda.

Bolat Ünsal / Falezlerdeki Çığlık 2004