Ulaş Çocuk Şiiri - Özlem Saba

Ulaş çocuk
Vakit daraldı
Gitme vakti yaklaştı

Yaklaşmakta gelmekte olan karanlık

Bir bir sönüyor ışıklar
Bir bir biniyor atlarına atlılar
Tek tek gidiyor atları beyaz atlılar

Ah Ulaş çocuk
Bizden bu kadar
Sen ulaş bundan böyle

Mirastır sana ananın ak sütünden
Kalbinde bir aşk
Ve elinde kordan bir meşale

Sen ışık tutacaksın bundan böyle
Doğmamış kardeşine

Sür yüzünü soğuk mermerlere
Sür ki, hatırla hitabeni
Altında yatan Cevherleri

Dinle Ata'nı, ecdadını
Tüyü bitmemiş yetimi

Mezarsız şehitleri
Sızlayan kemikleri

Bu vatan bizim
Bu vatan sizin

Sen geldikleri gibi gidenlerin değil
Gelmeden gidenlerin torunusun

Unutma sakın bunları
Unutma senden çalınanı

Ulaş çocuk
Ah ulaş çocuk

Sen bizden önce ulaş insanlığa

Kulak ver adından önce kulağına fısıldanana
Kanınla sulanan bayrağına

“İstiklal, istikbal, hürriyet, her şey adaletle kaimdir!
Medeniyetin emir ve talep ettiğini yapmak insan olmak için yeterlidir."

Sen insanlığın bekçisisin
Geleceğin temsilcisi

Adalet adın
Medeniyet soyadındır senin

Sakın unutma
Unutturma,
Unutturma sakın, kanında gezinen asaleti

Sen de borçlusun tüm bunları unutma,
Henüz doğmamış çocuğuna...

Özlem SABA