Kim kırmış seni en derinden
Tutmamış düşerken ellerinden
Zor değil anlamak gözlerinden
Sadece bakmak bile yeter
Sevdan denizler gibi mavi
Mücadelemiz emek mücadelesi
Bedenidir işçinin ekmek teknesi
Anlamaz bunu saray soytarısı
Gelin şimdi bir olalım canlar
Yasaklamışlar emekçiye Taksim'i
İşçi ve köylü bir olsun diye
Samsun'dan başladılar yürümeye
Durdular altıncı filonun önünde
Selam olsun orak ve çekice
Tam bağımsızlıktı hayalleri
Sen küçük masum bir çocuk derin uykularda
Sen arsız uslanmaz aşık yanlış sevdalarda
Ama biliyorum bir gün uyanacaksın
Şuna eminim gerçek aşkı bulacaksın
Sen taze rengarenk çiçek sahipsiz topraklarda
Bir mektup buldum yaşlanmış ve üzgün
Sana aitmiş ama sana küskün
Bir damla gözyaşı biraz tebessüm
Bu mevsimin adı hüzün
Bir resim buldum parçalanmış ve solgun
Önce filmlerden silmeye çalıştık bu hayatı
Ve tüm gerçekleri
Sansürler koyduk seslere ve görüntülere
Yetmedi gözlerimizi kapadık ellerimizle
Bakamadık bu şehirde olup bitenlere
Onlar hep vardı
Gazozuna oynadığımız top
Meyvesine tırmandığımız dut
Ve kaç kez oyuna dalmıştık
Açlığımızı bile unutup
En ateşli maceramızdı
Fitili tutuşturulmuş kızkaçıran
Bu gece koydum adını
Sen benim medcezirim
Coşkun sularınla gelen
Durulup tekrar geri dönen
Artık sormuyorum kendime
Bir tek öğretmemişler sevmeyi
Maalesef bilmiyorum
Acaba seni nasıl sevmeli
Bir daha gitmemen için
Gittiğinde dönmen için geri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!