Ulan,
bulan, bulan
ayıp değil lan
alan, alan
bulduğunu alan
Ulan, lan
buldun mu belanı
bel ağrın geçer
başında kalır belan
Küfür savrul da
bulduğunu aldığın görülmesin
Üzerine kalır
Ulan,
bugün içmedim lan,
bugüne kadar içtiklerim başıma vurdu
İnsanlığımın sarhoşluğunda bulundum
Şaiirlik bu değil mi
İnsanlığında demlenmiş
Bir hoşluk sarılmış dünyasını
Kim şiir içmek ister ki şimdi
Sen içersin bulunduğun yerde
Aman, imanlık etme,
arana eşya koyma
Yanına al sevdiğini
sevişerek oku ona
Şair kafayı bulsun
dünya belasını başına
Ulan, lan
bulduğunu alan,
alamayan şair.
Kayıt Tarihi : 2.10.2012 00:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)