Ulan Hatice Şiiri - Adnan Yeşiltaş

Evlerimiz ahşaptı
Bizimkisi çok fırtınalı bir aşktı
Mahalleli benden bıkmıştı
Bardak artık taşmıştı
Sebebi bir taş plaktı.

Çile bülbülüm çile…

Gece gündüz demezdim
Aynı şarkıyı binlerce kez dinlerdim
Bütün mahalleye dinletirdim
Bu sebepten kapımıza
Çok polisler getirdim.

Çile bülbülüm çile…

Mahalle illallah etmişti
Çok severlerdi beni
İdare edelim geçer
Bu kara sevda derlerdi
Geçmedi her geçen gün alevlendi.

Çile bülbülüm çile…

Arkamdan konuşurlardı
Öyle pejmürde halim vardı
Duymuyorum sanırlardı
“Bu oğlan verem oldu”
Böyle teşhis koyarlardı.

Çile bülbülüm çile…

Plak döne döne eskirdi
Plağın iğnesi sık sık değişirdi
Bu şarkıyı…
Bütün mahalle ezberlemişti
Çoğu canından bezmişti benim gibi.

Çile bülbülüm çile…

Hatice gitti başka birine
İşte ondan sonra
Mahalle bölündü ikiye
Kimi “kız kurtuldu”dedi
Kimi benim için “yakında ölür”dedi.

Çile bülbülüm çile…

Fazla geçmedi mahalle
Birleşti yine…
Ateş düşmüştü mahalleye
İtfaiye filan hikaye
Mahalle dönmüştü çilehaneye.

Çile bülbülüm çile…
Mahalle daha fazla
Yanmasın diye
Gidecektim mahalleden
Kendi isteğimle
Kim bilir nereye.

Çile bülbülüm çile…

Pazar gününü bekledim
Bizimkilere önceden söyledim
Öğleden sonra elveda diyecektim
Bütün mahalle biliyormuş
Nereden bilebilirdim.

Çile bülbülüm çile…

Ulan Hatice…
Biter mi ulan bu çile
Başımı alıp gidecektim
Bilmediğim yerlere
Serde delikanlılık var
Mahcup olmuştum mahalleye.

Çile bülbülüm çile…

Öğleden sonra
Bütün mahalle sokakta
Sanki düğünümüz var da
Mahalleli takı kuyruğunda
Ulan aklım hala onda.

Çile bülbülüm çile…

Büyüklerin ellerinden
Küçüklerin gözlerinden
Sarılma öpülme derken
Arkam'dam su dökülürken
Fırlamanın biri o şarkıyı çalıyordu.

Çile bülbülüm çile…