Ulan bir defada doğru söyleyin

Hangi taşı kaldırsam altından sen çıktın

Bir ilkbahar güneşiydin

Saçlarımda bir sonbahar yorgunluğu

Hangi ağaca baksam senin güzelliğin kirletiyordu beni

Gece dökülüyordu üzerime

Bakışlarımda bir güz eriğiydin

Güneşin gölgesi yakıyordu tenimi

Komşular ağaçları taşlıyordu

Bayram telaşında kapılar çalınıyordu

Hırsızlar üst üste patlatıyorlardı silahları üzerime

On defa öldürüyorlardı

Ne gereği vardı bir defa yeterdi hâlbuki

Bana sormadan kaldırıyorlardı cenazemi

Kaldıran hocayı hiç sevmedim

Arkamdan aldatıyorlardı tanrılarını

Herkes için aynı sözlerdi sarf edilen

Nasıl bilirdiniz merhumu

İyi

Ulan bir defa da gerçeği söyleyin

Biri iğrenç olduğumu söylesin

Hiç sevilmediğimi

Hiç insan olmadığımı

Yaptığım kötülükleri haykırsın

Biri bir daha vursun beni

Kefenimin beyazlığı kirlensin

Tertemiz kalmasın çirkinliğim

Karşı köyde yaşlı bir kadın

Asırlık ceviz ağaçlarının son kalan tanelerini çırpıyor

Kızgınlığı, kıskançlığı kargaya değildi

Bana inat

Güzelleştiriyor en tembel yaşamı

Sırf ağızlar tatlansın

Bebeler sevinsin

Oyunlarını süslesindi

Sevinci yakalamaktı amaç

Kimsenin tadamayacağı fiyatlarla pazarlarda görücüye çıksın değildi

Bir Samanyolu akşamında

Misafire sunulan ikramdı özlenen

Yeri dolmayan