Ulan ben senin Şiiri - İlyas Gültekin

Aklıma geldi gidişin,
Hiç bakmadan ardına gözden kayıp oluşunu izledim.
Ağzımda yetim bir sigara, dumanı ben kadar öksüz.
Hele gitmeden ettiğin o son söz..
Ulan... ulan ben senin.....

Hatıralar bıraktın koynuma birer ince sızı..
De hele duygularımın hırsızı,
Birgün gelirsem rüyan'a ansızın,
Oturup ta yatağa benim gibi ağlar mısın,
Ey yüreğimdeki sancım,
Ele güne rezil ettin ya beni..
Ulan ben senin...

Perde çektin gök yüzüme,
bulutlar kayıp, güneş sönük..
Gözlerim o pencerede sırtım umutlara dönük,
Çektiğim kahır ömrüme ağır yük,
Nefesimi de alıp gittin yaa..
Ulan ben senin.....

Mezarımı kazdın da toprak atan olmadı,
Dilimde kendimi anlatacak hal kalmadı,
Kaç gece uykusuzum vallahi saymadım,
Gece ile düşman ettin ya beni..
Ulan ben senin..

Dünya bir olsa karşımda korkmazdım,
Seninle olan her savaşı ben kaybettim,
Karanlığa sürükleyip beni terk ettin,
Aydınlığımı da çaldın ya,
Ulan.... Ulan ben seninn

Bir yağmur yağar ki, sel seli alır,
Vurduğun her darbenin bende izi kalır,
Rüzgar eser sonra, hayallerim dağılır,
Düşlerimi aldın ya benden,
Ulan.. ulan ben senin....

Baharı bıraktın, kışın insafına..
Beni hapis ettin sokağın çıkmazına,
Küstürdün beni sazımın mızrabına,
Türkülerle aramı bozdun ya,
Ulan... Ulan ben senin...

Bu sana yazdığım son şiir,
Sanki üzerime yıkılıyor koca şehir,
Atlasam boğula boğula getirecek sana bu nehir,
Kalemi kağıda zindan ettin yaaa
Ulan ben senin..
Ulan ben senin her şeyini sevdim bee..
Her şeyini.....