Uyandığımda fark ettim,
Saatin ne kadar geç olduğunu.
Ve yine uyandığında fark ettim ruhumun,
Ne denli çürümüş olduğunu.
En baştan olmamalıydı seninle,
Bir şey olmuyorsa olduğunda daha beter yakacağındanmış içini,
Bilmeliydim.
Uçmalıydım uzaklara, dalmamalıydım derine.
Sevmeliydim aynadakini,
Bir hamak kurmalıydım bir ağacın serinliğine.
Dalmalıydım düşlere, gülmeliydim özgürce.
Ama sevmemeliydim seni.
O gün o gözlere bakmamalıydım,
O cümleleri yazmamalıydı parmaklarım.
Avuçlarım açılmamalıydı semaya,
Etmemeliydim o duayı.
Bir göz kaçırışa aldanacak kadar aptal bir gönlü niye verdin bana Tanrım?
Yürek bu kadar kolay çalınabilecekse ne işi var göğüs kafesimde?
Neden hala zihnimde ve neden hala sürüyor sanrım?
Batıyorum ayağıma bağlanmış bu aşkla koca hüzün denizinde.
Kayıt Tarihi : 24.3.2024 13:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!