Ağır gelmeye başlıyor önce hayat
Yavaşlıyorsun,önemsemiyorsun
Sonrasında duyularını kaybediyorsun
Hem soyut, hem somut
Ne sevebiliyorsun, ne görebiliyorsun
Merkezindesin boşluğun
Artık son buldu her şey
Acılar,aşklar,mutluluklar
Aşkların son bulalı çok olmuştu zaten
Benim de aşklarım son buldu
Derken,
Biri çıktı karşıma
Hayatımı yeşerten.
Şimdilerde bir derslikteyim
Elimde kalem,kalbimde sen
Ders ne, bu insanlar kim hiç bilmem.
Yanımda sanırım bir arkadaşım var
Ne zaman düşman olucaz acaba?
Sevdiğim var çıkışımda beni bekleyen
Ne zaman öldürür acaba?
Sadece soruyorum
Emin olun, hiç meraklanmıyorum
Yalnızca yaşıyorum.
Kayıt Tarihi : 15.8.2023 12:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(Saadet’e Mektuplar 5)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!