2 Ağustos 2002, İstanbul/Bakırköy
Ukalanın biriyim ben
temsil ettiğim bir değerim yok
dik bakışlılar bile korkar benden
çatar bana okullardaki
küpeşteleri elleri altında hürya kaydıran çocuklar
seher vakti güneş bile çekinir
mah yüzünü gösterirken bana
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta