Uhud'un Yanan Kalbi Şiiri - Dursun Tiftik

…..Başlık sağlama,dağlama aşık
…..Böcek hastası,yasası kelek
…..Artık ağlama,bağlama kırık
…..Çiçek pastası,kıssası yürek

Umutlarımız tabirsiz rüyalarda kaldı
Taşımayı beceremedik resmi hayata
Mutluluğumuzun nurunu hırsımız çaldı
Boşuna kızıp durduk ters bindiğimiz ata

İsmailler kurban ediliverdi
Nisanlar eylül oldu baharda
Bizi bizden aldı ganimetlerin ışığı
Zemheriye çalan karanlıklar sardı etrafı
Dalgınlık bir anlıktı, hüzünse ömürlük…

…..Takât ırakta,ayakta saat
…..Bulut almamış,kalmamış umut
…..Vuslat uzakta,tuzakta lugat
…..Hudut çalmamış,salmamış Nemrut

Dilâver olmayınca sekînet inmez bana
Yüzüm yok ki a gülüm katılamam kuraya
Uhud’un yanan kalbiyle bakıyorum sana
Galiba çok ihtiyacımız var has duaya

Gözyaşı dökmeyi ondan öğrendim
Tevekkül sancağı çalınırken
Ben kendi kendime yenildim
Merhamet duvarı yıkılırken
Acaba kanâat ve hayâ birleşir mi yeniden? !

(ATAKUM/2010)