Uhud Şiiri - Osman Erdoğmuş

UHUD

Bir ziyaret sonrası yüreğimde matem var.
Seneler geçti hala hüzün kokuyor Uhud.
Ağlaşan müminleri teselli eder civar,
Taşlarıyla, kumuyla hasret dokuyor Uhud.

Zırhını giyer Nebi, gösterir istikamet.
Sahabede bir azim, gayret üstüne gayret.
Münafık başı döner, üç yüz kişiyle hayret.
Meydanda umutları bir bir yıkıyor Uhud.

Savaş düzeni alır, arkalarında Uhud.
Dağlar dumanla kaplı, yayılır kara bulut.
Moraller bozulsa da sen umudu diri tut.
Mutlu yarınlar için yumruk sıkıyor Uhud.

Yerleştiriyor ayneyn tepesine okçular.
“Sakın ha ayrılmayın, derimizi yolsalar.”
Der ve hücum edilir, kalplere korku salar.
Müşrikler darmadağın telaş ekiyor Uhud.

Abdullah Bin Cübeyr’in dinlemezler sözünü.
Mal hırsı kaplamıştır okçuların gözünü.
Terk edenler, savaşın değiştirir yüzünü.
Yetmiş iki can dostun kanı akıyor Uhud.

Halit Bin Velit hücum emrini verir hemen.
Sıkışmıştır müminler hem arkadan hem önden.
Can pazarı yaşanır zafer elden giderken.
Şehit kahramanlara ağıt yakıyor Uhud.

Öyle bir mücadele, bulunmaz asla eşi.
Birdenbire savaşın değişiyor gidişi.
Hatta Efendimizin şehit edilir dişi.
Yaratana sığınıp sabır çekiyor Uhud.

Vahşi’nin mızrağıyla Hamza yere düşüyor.
Öfkesi geçmeyen Hind, ciğerini deşiyor.
Şehitler efendisi kalbimizde yaşıyor.
Üzüntüden yıldırım, şimşek çakıyor Uhud.

Muhammed öldü diye bir şayia yayılır.
Telaşa düşmüşlerdir Müslümanlar dağılır.
Ebu Süfyan der “Bedr’in karşılığı sayılır.”
Hızlı yol almak için yokuş çıkıyor Uhud.

Uhud bağrını açar, nasipsizler saldırmaz.
İmanlı yürekleri hiç kimseler yıldırmaz.
Canlarını Allah’a vadedenler aldırmaz.
Tarihe not düşerek yürek burkuyor Uhud.

Bu gerçeği zamana, çağlara iletmeli.
Peygamberin sözüne çok itibar etmeli.
Sünnetlerine uyup hep yolundan gitmeli.
Bağrında yatanlara rahmet okuyor Uhud.