Uhde Şiiri - Adem Kunt

Bir uhde…
Korku ve ümitle birlikte,
içimde bir uhde…
Geceleri sıcacık yatağımda,
çayımı yudumlarken sıcak sıcak,
evimin çatısına vururken yağmur..
İşte bu tatlı musikinin yanında,
içimde bir uhde…
Bin dert,
bir direniş
ve yürüyorum sonsuza…
Dağ,taş,sesleniyor,
ova,bayır,ağaç,çimen…
Bir kalp atışı duyuluyor,
derinden,derinden…
Toprak…
Bir toprak yığını duruyor önümde,
ama içimde bir direniş,bir ukde…
Bir sevgi…
Mal,mülk,servet sevgisi değil!
Bir araba,bir kadın asla değil!
Sevgim,sevgilim bu,
bir avuç toprak! ..
Ve hasret…
Hasretim,çölde açan gül misali suya…
Hasretim,gül için yanan bülbülün aşkına!
Buram buram hasret kokan vatan…
Bu ihtiras uğruna geçtik,
anadan,yardan,candan…
Gözyaşıyla ıslanmış güller asla solmaz..
Ana gibi yar,vatan gibi diyar olmaz…
Bizi kendimizden geçirdi,
bu özlem,bu daüssıla…
Senin yolundayız Nebiyy-i Mualla,
dönmeyiz asla! …
Vatanımın uğruna gerekirse veririm başım,
Hasretimim son durağı,işte bu mezar taşım.
Canını veremezsen vatanına, suyu bile haramdır içilmez…
Bizde bu aşk varken, Çanakkale geçilmez…