1972--Osmaniye -Finike
yanımda bronz yüzlü amcam
gökkuşağı renkleriyle sepet balonumuzda
yol aldık titreyen göl kumsalında
sabah masmavi bir atlas saten
balıklarıyla çarşaf yenileyen akdeniz
yamaç paraşütündeyiz sanki!
götürüyor bizi Marmaris yarımadasına
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'Pas pembesi,' ne güzel bir betimleme çok beğendim bu rengi, farklı ve güzel dizeler...Farklı duygularla Mayıs yolculuğu; gök kuşağı gün batımı, doğa güzel yurdumuz ne cömert bir şiir...Nadide şiirleriniz okuyucuyu içine alıp sürüklüyor mutluluk ülkesine...Emeğinize yüreğinize, sevginize sağlık...Yazan eller dert görmesin, kalemin mürekkebi asla tükenmesin...Hafta sonunuzun isteğinize göre dingin ve renkli geçmesi dileklerimle teşekkürler sayın Güneş...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta