Uğurlama Şiiri - Metin Bahri

Affetmeyeceğim seni!
Affetmeyeceğim seni!
Affetmeyeceğim seni

Söylesene!
Ne olacak şimdi?
Kuşlar dahi inanmışken,
Ötüyorken devrim marşlarını,
Suskun birer tutsak oldular.
Yastalar şimdi.
Söylesene abim!
Söylesene hocam!
Ne olur suskunluğunla dağlama bu gökyüzünü,
İndirme hüzün gözyaşlarını üzerimize.
Sabah olsun istemiyorum,
İstemiyorum sensiz bir yolda yürümek.

Biliyorum!
Yürü, diyeceksin her şeye rağmen
Tükür feleğin çemberine.
Yumruğunu daha sık indir, diyeceksin.
Gözyaşların hüzünden boşansın,
Evrilsin halkının özgürlüğüne,
Yağsın üzerlerine derman misali.

Hayır, Hayır, Hayır!
Affetmeyeceğim seni!
Affetmeyeceğim seni!
Affetmeyeceğim seni!
Oradan selam göndermediğinde affetmeyeceğim
Bizi unuttuğunda affetmeyeceğim
Sustuğunda affetmeyeceğim

Merak etme abim!
Açtığın bu yolu bitirmeden gelmeyeceğim yanına,
Senin sesini haykırmadan gelmeyeceğim.
Ama sen de unutma bizi abim,
Özle her daim..
Çünkü biz seni her daim özleyeceğiz.