Bir nehir ki
kabaran dalga gibi
akıp şiirimde yükseliyor
kayboluyor benliğim.
seni uğurlamak sonsuza
büyük bir okyanus da
çırpınmak gibi
ne gemiler geçerdi bu uçsuz bucaksız mavilerden
kimse yok!
sesim de sessizliğe bürünüyor
susuyorum
dardayım
yalansız
karanlığın içindeyim.
Kayıt Tarihi : 3.2.2020 03:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!