Nefes alıp verişlerinde göğüz kafesindeki o buruk iniş çıkışlar,
yılların kimi zaman acıtarak kimi zamansa avutarak saçlarını okşayışına benzer
huzur evine ölmeye terk edilen o yaşlı kadının..........
onun bir adı var aslında,
Ayşe nine, Fatma teyze ya da Berkiye hala
onun bir adı var aslında:....
İnsan....
ve dahası
Ana....
Ve sonrası kadın.....
Bakar saatlerce yabancılaşmış ellerine
Ve reddeder yalnızlığı, terk edilmişliği
Reddeder unutulmuşluğunu hiç unutamadıklarınca....
bir arife günü hazırlarken bayramlıklarını
sığmaz sığamaz yüreğine heyecanı küçücük çocuklar gibi
belki hiç dönmemiştir yatağında bu kadar uzun
ya da bekleyişti geceyi uzatan....
süzülürken sabahın erken ışıkları
eski panjurun aralığından
yıllardır ona hoş geldin türküleri mırıldayan kadına
o sabah uğurlar olsun şarkısını üzerine şefkatle seriverdi
Kayıt Tarihi : 30.12.2009 20:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!