Uğurlama Şiiri - Evren Dalgıç

bir uğurlamaydı bu;
gönül uğurlaması.
sevdalara yelken açmış bir yüreğin,
yeniden limanına yanaşması.

geri çekildi sularım,
güneşim nasıl doğduysa;
yine öyle battı.
çiçekler kurudu saksılarda,
döküldü toprağa yaprakları.
bir hayat vedasıydı bu;
yarım kalan bir sevdanın vedası..

bulutlarım karardı;
oysa bir zamanlar nasıl da berraktı.
koşuşurdu içimde hayaller,
dileklerimin biri biter;
biri başlardı.
masallar anlatılırdı aşkımızın üzerine,
her seferinde;
yanaklara tebessümler konardı.

bir uğurlamaydı bu;
hayal uğurlaması.
kayıplara karışmış bir yalnızlığın;
yeniden benliğine kavuşması..

(Ocak 2007)