Uğurcan! Şiiri - Aynur Meydan

Uğurcan oğlum benim.
Uğurlu oğlum adı gibi,uğurlu bir can.
Öyle bir başlangıçtı ki doğuşu,
Nerdeyse ondan başka da bir şeyimiz yoktu.

Tüm ailenin ilk erkek torunu,
Aman bir sevgi seli ile doğdu ki,
Bir krallık veliahtı gibi.
Hep beklenen ve geç kalmış bahar gibi.

Çok yaramaz,çok afacan ve bir o kadar da sevimliydi.
Önce masmavi idi gözler ve sapsarı bir kafa.
Sonra kahveye dönen saçlar ve yemyeşil gözler.
Bakmaya kıyamadığımız,üstüne titrediğimiz oğlumuz

Büyüdü, yan yana gelince ben bile inanamıyorum.
Nasıl geçmiş zaman Allahım,
Ve bu zaman onun büyümesi ile neler vermiş,neler almış bizden
Ama en önemlisi o bizim ik göz ağrımız aile olma sebebimiz.

Artık bir delikanlı o,
Genç ve yakışıklı bir delikanlı,
Her anne baba gibi bizimde tek dileğimiz,
O güzel yüzü hiç solmasın.
Başı yere eğilmesin,elini attığı her şeyi çözsün,
İyi bir yaşamı,iyi bir ailesi olsun.
En önemlisi dürüst,dosdoğru,özü sözü bir olsun.
Saysın,büyüklerini kırmasın daima,
Küçüklerini korusun, kollasın.
Karşı çıksın, yanlışa sözünü esirgemesin,
Başarılı bir hayatın sonunda
O da başarılı ve tertemiz bir nesil yetiştirsin.