Ağlamadım hiç sen yokken
ya da hiç gülmedim
hiç mutlu
ya da hiç hüzünlü olmadım
çünkü sen yoktun.
sensiz hiç bir duyguyu hissedemiyorum
İstanbul'un sokakları kalabalık
Sokakta top oynayan cocuk sesleri
Parkta sallanan çocuklar
Ama sen yoksun...
Bahçede güzel çiçek kokuları
Yarim bu gönül senden geçemiyor
Bu yolları sensiz yürüyemiyor
Kağıdı kalem ele alamıyor
Can Zeynebim eyvah zeynebim eyvah
Dağlar ağladı kardan
ben ağladım o yardan
kurtar beni bu dardan
benim halım cok zardan
Yarim sev beni,beni
Eğer bir gün bu dağlardan gidersem
Gelme bırak peşimi zülfiyârim
Sevme beni ağlama bitirme beni
Eğme başını benim gibi hiçe
sevsen beni artık yeter
Beni bırak artık kader
Benim içim dolu keder
mutlulukla gel yanıma
İçimde sensizliğin öfkesi
sensizliğin kırgınlığı
Perişan halim zülfiyâr
Gör bak bul beni
ya sev ya yalan söyle
ama yinede gel sev beni
Evet gözlerini umut sanmış
Saçlarını hayal,bahar sanmıştım.
Kara gökyüzünde yıldız sanmıştım.
Benim dünyama bir umut sanmıştım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!