Yapamayacağım.
Daha fazla tutamıyorum
Gözyaşlarımı.
Affet beni.
Sana söz vermiştim
“Ağlamayacağım” diye
Nedendir bilinmez
Hep geceleri yazıyorum.
Kim bilir...
Belki uykusuzluktan,
Belki yorgunluktan.
Ama sanırım yalnızlıktan.
“Neden? ” diye sorma
-Bilinmez.
“Nasıl? ” diye hiç sorma
-Tarif edilmez.
Şuramda [ ♥ ] bir iz bırakmış
İstesem de silinmez.
Bir soru var aklımda
Epey oldu diyemedim.
Çok zor değil aslında
Bir türlü çözemedim.
“Nedir? ” dedim
Sordum herkese
Upuzun bir yol bu.
Kah tümsek,
Kah çukur.
Kimi düz,
Kimi zorlu bir viraj.
Kimi zaman otoban,
Dur yolcu!
Ya da durma git.
İşte…
Trenin de kalkıyor nasıl olsa
Hadi bırak da git kolayca.
Parçala bütün anıları
Bir çocuğun gözyaşları bunlar
Öylesine saf,
Ve temiz.
Bir çocuğun gözyaşları
Sımsıcak,
İçten ve derin.
Hayat yeniden başlayacak her gün
Her şeye rağmen.
Yeni gün yine doğacak,
Geceye rağmen.
Sabah yine olacak
Geç olsa da bazen.
Ne varsa bu dünyada
Yaşanmaya değer.
Ne varsa hayatta
Sevilmeye değer.
Neden bu kadar zor?
Hımm! ? ?
Son kırıntılarıyız biz
Kurumuş bir ekmeğin
Son yapraklarıyız düşen
Hazanın sonunda.
Son damlasıyız yağmurun
Çatlamış topraklarında.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!