Uğur Üstündağ Şiirleri - Şair Uğur Üstündağ

Her insan vazgeçilmez bir yalnızlıktır
Ertelenmiş bir ölümün kıyısında bekleyen...

Aşk bu ya
Seni bende unutmuş
Ve çürümüş kalbim

Ve şimdi sensizim
Sen kazandığını sanırken
Ben kaybetmenin zirvesindeyim
Ama bilmelisin
Aşk tarafsızdır sevgili
Kazananın ellerinden

Ne zaman yürüsem,
Şehrimin yorgun kaldırımlarını,
Sarısabır hüzünlerde,
Sen geliyorsun aklıma.
Emirgan geliyor,
‘Sokaktaki adam’ geliyor,

Bulutlu bir gece
Bir kadın ağlıyor.
Giyinmiş en parlak rengini
Serpilmiş boylu boyunca
Dudaklarında sessizlik,
Kirpiklerinde gecenin loşluğu

KIRGINIM


Uzaklarda bir esintidir şimdi hayallerim
Çocukluğum, gençliğim
Açılmıyor zamanın mührü

Yüreğimde konaklayan yalnızlığın,
Seni gizleyen karanlığın girdabındayım.
Parçalar kopuyor her bir yanımdan
Çoğaldıkça içimde ölüm dokulu gidişler…
Korkuyorum Anne!
Mevsimsiz yağmurlar yağıyor üzerime.

Göründüğü gibi değil hayat
Ve öyle değil insanlar
Yorgun kalabalıklar
Yaşamak kadar ağır sorular
Kelimeler neden üzgün?
Yoksa mutluluğun kapıları mı kilitli?

Beyoğlu’nda bir kadın
Düşler akıyor sarnıcından
Saçlarında yaz esintisi
Gözlerinde Vivaldi sessizliği
Henüz on beş yaşında
Güneşi içmiş bir buğday tanesi

Karışıyor aklım sen gelince
Kapımı çalıp çalıp kaçan
Yaramaz çocuklar gibi
Oyun oynuyor benimle aşk