Bizler sokakların umut çocuklarıyız
Ellerinden bir tutanı olmayanlarız
Ne sevgi gösteren ne de yüzümüze gülenimiz var
Nerede insanlık hani insanlar
Hadi uzatın ellerinizi koyun yüreklerinizi
Yansın bize de ışıklar yeşersin umutlar
Seninle gelse bahar
Ne olurdu bir tanem
Saçlarından akıverseydi
Tutam tutam sevgiler
Bak o zaman hüzün
Uğrar mıydı bendeki limana
Nerde bana tek tek açtığın pembe sayfalar
Kapandı bitti mi sandın gönüldeki yaralar
Hâlâ silinmedi hâlâ bir leke ruhumdaki karalar
Zamanla açıldı mesafeler açıldı kapanmaz aralar
Bilmiyorum nasıl ne zaman ne şekilde çıktın karşıma
Bir ramazan daha geldi çattı
Bu akşam ilk terhavi kılınacak bu gece ilk sahur
Ne de çabuk geçiyor o koca seneler
Şöyle bir geriye dönüp baktım
Eskilerde neler bırakmışız neler
İlk ramazanımı hatırlıyorum daha çocuk mu çocuk
Sen benim güneşim
Bazen kuruyan çatlak çatlak toprağım
Sen benim yağmurumsun
Bana yağmanı hasretle bekliyorum
Ben seni sevmeye mecburum
Güneşin ısıttı beni hâlâ o sıcaklıkla yaşıyorum
Garip şu dünya çok garip
Bitmiyor hazan mevsimleri
Gönüller yaralı düşler kırık
Hani gülmek mutluluk hani
Bir azap günü bitmeden
Affet beni artık bitsin bu hasret
Figan olan bu gönülde beklemek bir illet
Fayda etmiyor yalvarış dedikodu fesat bu millet
Engellenir yoksa mutluluğun özlemlerinle sabret
Tüketme kendini elde edilmez bir daha bu nimet
Yağmurun toprağın tenine değişi var ya
Hiç içinize çektiniz mi o andaki kokuyu
Şöyle bir kapatıp gözlerinizi
Yaşadınız mı sevdiğinize benzer bu coşkuyu
Toprağın susuzluğunu giderişi var ya
Buram buram yasemen kokuları burnumda
Yasemin gönlümde yasemenler tutamında
Hep hüzünleri yaşarım onlarla akşam batımında
Yasemenler Yasemin gibi sabaha güler yapraklarda
Sanki hep Yasemin kokuyor caddelerde sokaklarda
Ah yasemenler onunla yarışır gibisiniz kibarlıkta
Gönüller bir olsun
Sevsin diyorum
Arzular birleşsin
Mutluluğa koşalım diyorum
Diyorum ki...
İhtiyacımız var, sevmeye sevilmeye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!