Uğur Nazlım Şiirleri - Şair Uğur Nazlım

Aşkımı böldüm,
Bire,ikiye,üçe ve dörde.
Kalan ise sen oldun.
Dolaştım yalın ayak çöllerde.
Serap oldun,su oldun.
.

Bana diyorsun ki;
Sevmeyi ben
Senden
Öğrendim.
A güzel;
Sen

Yanımda olmasan da duaların gelir bana
Susadığımda su olur,içerim kana kana

Bir mechulde kaybolmak kadar ürkütücü,
Kışın sıcak bir yuva kadar güzel.
Umutlar diyarında üzücü,
Ağlatan hüzünlü bir gazel.
.
.

Kar suya düştü,
Ateş suya.
Suya baktım.
Ekşi
İdi suratı,
Sudaki adamın.

Mecnun gezdi,Leyla İçin.
Feryat etti nazlı Şirin.
Kerem,külünde güldü.
Aslı,Kerem'e güldü.
Destan oldular zamana,
Süzüldüler asumana.

Sisin sessiz buğusunda demlenen çay,
Titreyen elimde ve kirli bardakta,
Sayamadım geldi geçti,bilmem,kaç ay.
Beklerken geceleyin ben,bu çardakta.
.
.

Ellere teslim olunca beden,
Dua isterim;göz yaşı beklemeden.
Birlikte çürüyeceğim kefenle,
Gideceğim yerde.
Perişan olmamak için,
Mahçup etmezsin

İnerken,yol denen tepeden.
Ezanlar okunuyordu.
Bir kadın belirdi aniden,
Elleri çöplere dokunuyordu.
.
.

Ben bir ruhum,
Ruhumda Hakkın sesi var,
Ey ! Koca yürekli insanlar.
Aynı ruhu taşıyoruz.
Bir bilseniz.
İki dakika beni dinleseniz.