Uğur Mumcular Ölmez

her gün bir güneş batar gece olur
bir gün bir dost ölür toprak olur
bir gece bir yıldız kayar dilek tutulur
ve bir gün o büyük insan öldürülür
gözyaşı sel olur,yürekler dağ olur...

karanlık bir doksan üç günü zehir oldu
dostuma,yurduma dinmez gözyaşı oldu
bomba koydu namussuzlar pusu kurdu
benim aydınıma,benim yurduma,
benim ulusuma,benim dostlarıma pusu kurdu
benim atatürk'ümün yiğit evladını böyle harcadı
atatürkçüyüm,öyleyse vurun!
ve siz vurdunuz korkakça acımadan...

karanlık bir doksan üç günü hepimiz öldük
yüreğimiz öldü,öldü içimiz,bin kuşak öldü
ankara bembeyaz bir sessizliğe büründü...

heyhat! boyun eğmek yakışmadı,yakışmayacak
söndü mumlar yas oldu,eğilmedi başlar
işte böyle bir yas gururlu ve kederli...
gitti uğurumuz ebediyete,yürüdü,yürüdü

bir vurulduysak bin doğarız biz
bedenimiz topraksa eğer
ölmez ruhumuz onunla yeniden diriliriz
haince yakmak,bomba koymak sizseniz
biz de uğur mumcularız bunu böyle bilesiniz