Halkın için çarpmıştı, engin yüreğin
Yazdığın tüm eserler, yaşama değin
Devam ettirilmedi, izin süreğin
Doldurulmadı yerin, can Uğur MUMCU
İnceledin, aradın, yoktur ki dengin
Bilesin ulaştığın, merteben engin
Bir filozof, bir aydın, onurlu bilgin
Ölmedin, yaşıyorsun, can Uğur MUMCU
Karşı koydun yoksulu, sömürenlere
Düşman oldun, bu halkı kemirenlere
Dik dururdun uymadın, hiç emirlere
Özgürce yaşadın sen, can Uğur MUMCU
Araştırıp bulurdun, şu çeteleri
Bildirirdin bizlere, hep öteleri
Örnek kıldın kendine, sen nitelleri
Biçimden uzak durdun, can Uğur MUMCU
Güneştin aydınlattın, her an toplumu
İnsanlığa yönelttin, bütün utkunu
Arttırdın insanların, darca ufkunu
Bir ışık gibiydin sen, can Uğur MUMCU
Duyguluydun, severdin, tüm insanları
Kaleminle korkuttun, zor zalımları
Uyarmaya çalıştın, uyuyanları
Tam yaptın görevini, can Uğur MUMCU
Bir karlı, soğuk gündü, uçurdular seni
Atomize ettiler, tüm bedenini
Ama öldüremezler, asla tinini
Ölümsüzce yaşarsın, can Uğur MUMCU
Acımadan öldüren, korkak caniler
Karanlıkta yaşarlar, nerde haniler
Lanetlerle anılır, hinoğlu hinler
Yaptıkların bilinir, can Uğur MUMCU
Zamanımın tininde, yaşar varlığın
Gerçekleri görmeyen, onca körlüğün
Toplumda istediğin, güzel dirliğin
Savaşımı verilir, can Uğur MUMCU
25.01.2006
Süleyman ZamanKayıt Tarihi : 25.1.2006 11:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!