Ankara Haymana dığumlu. Eğitimci 30 yıllık. Yayınlanmış 3 eserim vardır. Puya, Umutsuz İnsanlar Terminali ve Yaşam Bir Özlemdi. Gazete ve dergilerde köşelerim mevcuttur. Eserlerimi Yazan Adam mahlası ile çıkarmış bulunuyorum.
Bir tepenin ardında mevzilenmiş!
Bekler mişsin!
Gerek yoktu ki!
İçinde eksilirken gün be gün!
Ha bir eksik he beş fazla!
Çekip vurasıya nefretse seninkisi!
Songüzü kovalıyorsun yine akşamın bu saatinde. Evinin önünde duraksamışım. Etraf sessiz. Bir kedi yalnızlığında sokulmak istiyorum bahçene. Okşanmak istiyor perişanlığım. Yakınlarda bir yerlerde siren sesi duyulunca nasıl irkilmişim! Toparlan, dedim kendime. Yukarı başımı kaldırıp bakmaya cesaretim yoktu. Ayaklarım sürüye sürüye uzaklaşıyordum. Geriye dilekleri bırakıyordum, ikimizin yalnızlığı olan! Geri dönen belki sen belki ben olursam yeniden kaybolmayalım, diyerek bir bir bırakıyorum umutlarımızı! Kıyamazsın sen biriktirdiğimiz umutların kaybolmasına! Gel, ya da gel...
Biraz olsun ağla!
Aşkı yaşamak istiyorsan!
Yaşayacaksın!
Acıyı yaşayacaksın!
Aşığın kaçması namertlik
Yaşamdan kaçmak aşka ihanet
Yaşayacaksın dibine kadar acıyı
Tüm masumluğunda sevdim ikimizi.
Sen yoksun ya şimdi kendime nefretim ben!
Yıllar su misali temiz.
Sensiz tüm anılarım neden kirli?
Seninle arınan tüm hislerim.
Senden sonra bende kirlendi!
Hüzünlü Aşk Bizimkisi
Yaşananlara Suskun
Umuda Yolculuk
Sahip Olabilme Adına Tutuklu
Özgürlük Adına Kaçışlar
Yapılası İntizar İle Utanası Çığlık
Bir çiçek şiir doğurdu!
Gizemli sevdam uyan!
Yüreğim sana kavuştu!
Bir şiir uğruna ölüme kucak açtı!
Sesim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!