Uğur Kaan Coşkun Şiirleri - Şair Uğur Ka ...

Benim sana yaşattığım değil, Senin benimle yaşadıklarını hatırladığın zaman, Dilerim kalbinde pişmanlık duymuyorsundur. Dilerim benimle yaşadığın güzellikler, Benimle yaşadığın çirkinliklerden fazla olsun. Ve ben şunu biliyor, inanıyor ve yaşıyorum ki; Sen benimle her ne güzellik yaşamışsan, Bu senin güzelliğindendir, sendendir. Her ne çirkinlik yaşamışsan, Bu benim kötülüğümdendir. Ve biliyorum eğer Allah beni, Ölümümden sonra direltecek olursa Bu senin kalbinde bana duyduğun sevginin hatırına olacaktır. Ben bu dünyada senin sevginle varolduğum gibi, Öte alemde de senin sevginle dirileceğim. Senin sevginden yaşıyorum. Kendi nefsimden öleceğim. Ve yine senin sevginden dirileceğim. Sevmek, Sevgiliyi bir beyaz güvercin gibi alıp okşamak, Ve yüreğine bastırıp korumaktır. Ama sevgiliyi, Daha güzel ufuklar bekliyorsa onu salıvermektir sevmek, O'nun uçsuz, bucaksız gözyüzünde, Kanat çırpışlarından, Sonsuz haz duymaktır sevmek O'nun kendisinden uzaklaşmasına üzülmek değil, Gerçeğe uçmasına, hakikate yaklaşmasına sevinmektir sevmek. Beni bırakıp nereye gidiyorsun demek değil, gittiğin yerlerde, Dualarımla seni koruyacağım diyebilmek sevmek...

Ne zaman elime bir kalem alsam, Sana seslenmek geliyor içimden. Güzelliğini hatırlıyorum bir yaz günü Yine gemiler geçiyor uzaklardan Biz yosun kokulu rıhtımlarda el ele Şehirlerden İstanbul aylardan temmuz. Ne zaman elime bir kalem alsam, Geçmişi seninle yeniden yaşıyoruz... Ne zaman elime bir kitap alsam, Hep seni okuyorum inanır mısın? İstiyorum seni anlatmalı bütün romanlar Sevilen hep sen olmalısın... Ne zaman elime bir kibrit alsam Yine İstanbul'u yakmak geliyor aklıma Bu sensiz sokakları, bu evleri, bu plajları, bu denizleri Sensiz kaldığım bu şehri tüm yakasım geliyor. Yine alev alev bir İstanbul düşünüyorum. Ve çaresiz yaktığım bütün sigaraların Dumanlarında seni görüyorum... Ne zaman elime bir fırça alsam, Yüzünü çiziyorum kapılara, duvarlara Bir bir hatırlıyorum bütün hatlarını; Gözlerini, dudaklarını, saçlarını. Baktığım her yere gölgen düşüyor. Dokunduğum her şeyde senin sıcaklığın. Sonra dağlar, denizler giriyor aramıza, Gitgide büyüyor uzaklığın... Ne zaman elime bir ayna alsam, Gözlerimden korkuyorum, bakışlarımdan. Bu seni unutamayan benden korkuyorum. Uçurum çizgiler, kara gölgeler, Bir sonun belirtileri yüzümde yer yer. Karşımdaki yüz sefil bir akşam Hep sana sesleniyorum duyuyor musun? Ne zaman elime bir kağıt alsam... Sessiz olmak, Sensiz olmak kadar zor değil. Ama en zoru; Sensizliğin sessizliğini dinlemek...
.