Bir umutla başlamıştı
Gerçeğe dönüşür edasıyla
Kalbim aşka yelken açtı
Kanatlandı tam manasıyla
Gerçek değil hayaldi sanki yaşadıklarım
Hassas,minicik elleri
Can verir gözlerinin gülüşleri
Sevdirirler kendilerini komik hareketleriyle
Anneler tutuşur bebeklerinin özlemleriyle
Başka anlam katar insanın hayatına
Son sözlerindi en çok içimi acıtan
Ben anlamadan ağzından çıkan
Bilerek,isteyerek kalbime bıçak saplayan
Sen beğenmesen de
Napalım beni böyle yarattı yaradan
Hayat dolu olmalı insan her an
Ne de olsa durmadan geçiyor zaman
Coşku,heyecan,huzur paylaşılmalı
Mutlulukta sınır tanınmamalı
Tebessüm olmalı yüzümüzde her an
Hayatın dinginliğini yalnızlıkta buldum
Sessizlikte ruhumla kayboldum
Sevdim mi sevmedim mi bilemedim ama
Kalmadı kafamda hiçbir karmaşa
Zordu bir bakıma yalnızlık
Gözlerin bakardı bana
Hüzünlü mü, duygulu mu sıcak mı bilemem
Belki hepsi ayrı ayrıydı
Aynı bakışı gözlerinden bidaha isteyemem
Anlamlıydı hayat gözlerime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!