sen o kadar beyazsın
ve ben de siyahım sadece
karışıyoruz.
ve sen o kadar beyazsın ki
bütün siyahları örtüyorsun
karışıyoruz
mutlu oluyoruz.
Uğur Dönmez 7 Kasım Pazar 04:24
Asya!
kızım
doğmamış biricik yavrum
yumuk yumuk ellerin
kıvır kıvır saçların
sağlıklı mı büyüyeceksin acaba
öyle bir an vardır ki
karanlıkta bir sensin
bir dost yüzü görmeyi nasıl umut edersin
seslernirsin karanlığa ah birini bulsam
gene şakağımda silah
silahın icinde sen
beynimi parcalamaya
kanımın sıcağıyla ısınmaya hazır
ama istemem gözyaşın kanıma damlamasın
bir katil gibi gelme öldürdügün adamın başına
bir bardak su gibiydi her şey
o kadar saf
o kadar temiz
o kadar huzur verici
hüznün duvarlarını yıkmış
sarhoş ayaklarımız yalpa vururken yollara
seni
günahsız
kitapsız
sevapsız
karşıklıksız seviyorum
ilk sevdiğin olamadım
gülüyorum
içim acıyarak
sana acıyarak
üzülerek
beni mi teselli ediyorsun
bir selamınla
seni bir serçenin gözyaşı kadar sevdiğimi
gene akşamdan kalmayım
üzerimde yorgun elbiseler
kadeh diyor ki
yoruldum artık ilişme bana
dinlemek istiyorum raflarda
okadar çok şey aradım ki şu an ki halimi ifade edecek
birileri yazmış olmalı dedim
birileri söylemiş olmalı
yok... bulamadım
ilk defa geçmişime küfrettim
paramız yoksa da haysiyetimiz vardı
bir rakımız
bir beyaz leblebimiz
bir ahmet babamız vardı
bir kazım abimiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!