Sen değilsin o,
Olmamalıydın da zaten...
Bir fidan misali kuruyup tekrar baharımı bekleyeceksin,
Yoksa gecenin gündüz olduğu anda mı geleceksin.
Kalmalıydın şuracıkta,
Karanlık gecelerde...
Çektiğim uykusuzluğu
Duyduğum umutsuzluğu
Seni kaybetmenin korkusunu yasadım
Bir ben bilirim...
Adını Koyamadığımsın
Ne zaman tanıdım seni diye düşündüm
Dün gece
Bulamadım
Sanki hep vardın bir yerlerde
Aklınca bu baska gece,
Yeni yitik zaman avuntularına sürecek beni.
Ama nafile
Aklınca, nereye dokunsan,
Zifiri karanlık siyaha boyadığı ellerini
Bana da sürecek.
Öyle bir dörtlük olsun istiyorum ki
Sadece duyguların kağıda döküldüğü
Bir dörtlük değil,
İçerisinde umutsuz aşkın damlaları,
Zirve daglarına cıkmalı seninle
Yıldızlar geçer hayatımdan,
Belki, bir umut; sende geçersin diye,
Geceleri gökyüzüne bakıyorum ama neredesin
Adını kurutulmuş bir gül gibi saklıtorum kendimde
Yoruldum artık yoklugunla savaşmaktan
özlemek,hissetmek,yaşamak..
Hangisinin cevabını verdin ki cevap sen diyorsun hala
Karanlığa sığındım, pembe düşlerle
Gittiğine değil, yokluğuna inandır bari
Yıkılsam da,yaşlansam da da,ölsem de yine içindeyim.
yıl 21 şubat 2005
Yaşlanmış ruhuma yeni bir beşinci mevsim eklendi.
Kendime; kimdir derken korku bakışı,
niye derken, umut dolu gözlerime kış güneşi doğdu
25 şubatta...
Her gece Çığlık çığlığa bir çocuk koşuyor yüreğimde
koşma küçüğüm düşeceksin diyorum
gizli gizli ağlıyor... ve intihara süsleniyordu
Sonra kendime seslendim...
Karanlık gecelerde...
Çektiğim uykusuzluğu
Duyduğum umutsuzluğu
Seni kaybetmenin korkusunu yasadım
Bir ben bilirim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!