Yalnızlık Sokağı
Numara beş.
Çatlaklarından gözyaşı damlayan,
İki küçük odası,
Buz gibi havası,içimi titreten.
Yaşlı bir divan,
Tohum serptim kalbime
En sevdiğim çiçeğin tohumu
Papatyalar açsın istedim ortasında kalbimin
Gözüm gibi baktım,büyüttüm
Fırtına varken kışın soğuğunda
Sarıldım sımsıkı,
Dur!
Gitme ne olur,
Kapanmasın arkandan kapılar,
Yüreğimde açılmasın yaralar,
Otur,sessizce otur sade.
Nicedir bilinmez gönlün sevdası
Kapılır ansızın derinden sana
Yaklaşıp sessizce aşkın mevlası
Uykumda fısıldar umudu bana.
Gece yine çıkmış bak ay tanrısı
Bitmiyor gecenin karanlığı,
Güneşi beklerken yorgun düştüm
Ne çare ki,gelmez bana aydınlık,
Çalmaz kapımı umut,
Umutsuzluk bulutunda,
Hep yüreğime inen şimşekler gördüm...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!