Ugur Böcelerim Şiiri - Fahri Işık

Uğur böceklerim göç etti
Yanar döner gecelerden
Gönül bahçemde kara çalılar kaldı
Ağustos böceklerime yoldaş oldum.

çakır dikenlerine dalandım da
Akıp giden zamanları tutamadım
Dönmedi ömrümün giden yılları
Masallarda kaldı zümrüdü ankalar
Sevdalar ise, peri diyarında

Yıldırımlar çaktırdım temmuzlarda
Bulutları ağlattım yalnız gecelerde
Hasretsiz aşık
Susuz kalmamış, sevda bahçeleri
Divane olmamış, yanmamış gönül,
Aşık olmaz demişlerdi!
Oysa ne hasretler gördüm
Kara gurbet gecelerinde
Yangınlarım aktı göz pınarlarimdan
Güneşin küstüğü ülkelerde üşüdüm
Buz dağlarında torosları özledim
Divanelikte aşkları yok ettim
Ne keremin aslısı, tahirin zehrası
Ne mecnun çölü, ne Ferhat’ın dağları
İllede benim dağlarım,sevdalarımın menzili
Erciyesten,palan dökene

Bin boğadandan,nur dağlarına
boludan, Petnostan toroslara
Uçurtmaları saldım tepelerden
Bulutlara çarptım da yağmur oldum
Ovalara hayat,gönüllere bereket
Sağnak oldum yağdımda,
Rüzgarsız uğursuz sabahlarda
Uğur böceklerim göç etti
Yanar döner gecelerden...