Ugur böcegi.
uç.git.
bana babamı getir.
yorulmuştur orada.
terlemiştir anlı.
özlemiştir beni
ben nasıl özlediysem.
nekadar kimsesizdi ev.
bukadarmı hasret kokar odalar.
pencereyi açın belki bir ugur böcegi konar.
o burada olsun yanmasın sobalar.
insanlar kocaman korkmuyorlar benden
bu şehir beni ürkütüyor.
karanlıktan karkuyorum artık.
gece üstüme çöküyor.
bir sabah olsa belki babam gelir..
hiç kimse onun gibi sevmiyor
hiçbir şefkat yerini tutmuyor.
uğur böcegi ben babamı özledim.
kocaman adam olsamda
ugur böcegi,uç git
babamı getir.yanında şımarayım.
Kayıt Tarihi : 26.7.2009 09:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bu şiiri babası yurtdışına çalışmak için gidenlere armağan ediyorum
TÜM YORUMLAR (3)