Uğur böceği Şiiri - Dilan Gürbüz

Uğur böceği tutunmuş kirpiğine,
sen de ona sarılmalısın.
Elinde bir kavanoz çilek reçeli,
onu da benimle paylaşmalısın.
Birden parlak bir ışıkla yokolucaz...
Önce;
sen yelkovanın başında bekleyip benim etrafımda döneceksin,
ben senin dünyanın merkezinde olacak
Ve yerçekimine sorular soracağım.
Sonra;
bir su damlası göz pınarında durucak,
ben parmak uçlarımla onu ırmağına taşıyacağım
Şimdi;
sırtını dön bana ve bir oyun oynayalım,
sana bir sır vereyim ve onu kendine sakla.
Toprak bilmesin, uyku bilmesin, zaman bilmesin...
Seninle terkedilmiş bir evin kimsesi olalım,
Kırılan camlarında bir uzaklığı yakın hissedelim,
Sonsuza dek burada saklanalım,
bizi kimse görmesin...
Sonra;
Ben herşeyde bir yanlış olayım,
sen de o yanlışın doğrusu ol.
Sana bilmeceler sorayım,
sorduğum her sorunun cevabı da sen ol
Ve;
ben yanında olmayacağım
sen her kapıyı aralayacak,
beni oyunun sonunda  bulacaksın...