Uğur Böceği Şiiri - Hüseyin Muşmal

Uğur Böceği
Geçti sevme zamanım,
Sen bana uçuyorsun.
Geldi benim harmanım,
Sen yeni açıyorsun.

Bekleyemem güzelim,
Ben menzile ermişim.
Bak kaç mevsim öndeyim,
Ben kışıma girmişim.

Sen ilk gününe uçan,
Küçük bir kelebeksin.
Ben kışa kucak açan,
Gelirsen öleceksin.

Sen henüz baharında,
Daha yeni uçmuşsun.
Ben yanmışım harında,
Sen yeni tutuşmuşsun.

Hiç tereddüt gösterme,
Durulmaz durağımda.
Rüzgârını estirme,
Tipi çıkar dağımda.

Akmasın gözyaşların,
Yağma artık gönlüme.
Yaksa da bakışların,
Törpü olsun ömrüme.

Sen yanma ben yanayım,
Yeter ki ışık olsun.
Ben nasıl dayanayım,
Kanadın beşik olsun.

Yaşayamam ben sensiz,
Lakin buna yok çare.
Sen olursun da bensiz,
Ben kalırım biçare.

Artık kabul görülsün,
Ne olur dileklerim.
Yoksa zindan örülsün,
Vurulsun bileklerim.

Ne elimde bir çiçek,
Kelebek kovalarım.
Artık elimde böcek,
Uç uç der uğurlarım.