Gönlüme cemre düştü
Geldiğin akşamüstü
Uç uç böceğim
Havaya,suya, toprağa düştüm
Bir yangın sonrasında
Dumanım üstümdeydi
Toprak gibiydim
Güz gelince de şaşırıp çiçek açan
Ağaçtım salkım saçak
Bir Eylül sonrası değil de
Baharda yaprak gibiydim.
Ama uçma zamanın geldi işte
Say ki yangınlar götürdü bereketimizi
Düşünme sensiz nasıl yaşarım diye
Alışkınım kaybetmeye
Şimdi yavaşça avuçlarımdan
Bakmaya doyamadığım bir yıldız gibi kayarak
Yukarıya doğru yürümelisin
Ben fısıldarken tekerlemeni kulaklarına
Parmak uçlarıma gelince
Ürkek tedirgenliğini bırakarak
Ve pırrrrrr diye havalanarak
Yükseklere kanat açmalısın..
Haydi uğur böceğim
Uçmalısın
Yoksa nicedir uyku bilmez gözlerimden
Siyah benekli kızıl kanatlarına
Mevsimsiz yağmurlar yağacak
Islanacaksın
Üşüyeceksin…
Kayıt Tarihi : 2.1.2017 10:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!