Uğur Böceği Şiiri - Aydın Gençalp

Merhaba uğur böceği
Ne arıyorsun buralarda
Anılarını mı yoksa benim gibi
Ben çocukluğumu arıyorum
Sekiz yaşımdaki halimi
Babamın elleriyle boyadığı
Minik, mavi bisikletimi

Arıyorum o yolları uğur böceği
Dolunaya doğru uzanan o yolları...
Bana gerçek sıcaklığı hissettiren
O şefkat dolu, mutlu kolları
Arkadaşlarımı arıyorum
Beraber oynadığımız oyunları
Arıyorum o neşeli sonbaharları
Üstünde tepindiğim kuru yaprakları
Anlat be uğur böceği!
Başka kimleri yolcu etti bu ihtiyar lojman?
Nereye götürdü köpeğimizi
Kim bu yabancı çocuklar
Talan ediyorlar bahçemizi
Hatırlarım, komşularımız da vardı
Zafer amca, Hatice teyze, Tolga abi...
Hani nerdeler, neden gittiler?
Kim çaldı onları bizden uğur böceği?

Ne zaman uğur böceği
Ne zaman büyüdüm ben?
Daha dün top oynardık abimle...
Nasıl tükendi yıllar aniden?
Nasıl da korkardık biz hem
Bir zamanlar
Adına dünya denen bir canıden
Ne oldu bize böyle uğur böceği...

Söyle uğur böceği, söyle
Kim kıydı güzelim çiçek bahçemize
Söyleyin
Kaç yılınız kaldı ey ihtiyar çamlar!
Haykırın
Susmayın billur sesli kuşlar!
Esin, gürleyin, dağları aşın gelin, yollar açayım gelin, yelle bir esen kısraklar!
Götürün beni bu harap diyardan

Gidiyorum ben, dikkat et kendine,
Elveda...
Elveda uğur böceği!