Sokak lâmbasının karanlık ışığında arıyorum
avucumdaki yağmur böceğinin gülüşünü
uçuk mavilerin dans ettiği duvardaki gölgemde…
hülyalarım kızıl bir duman gibi döne döne terk ediyor bedenimi
çözülüyorummmm
en derin yanım
sarp kayalar,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
değişik bir şiir yazmışsınız içsel bir savaş
bunuda çok iyi başarmışsınız
tebrikler
sakinleşmeyin şiirin coşkusu tamda sarmışken dalgalar gibi hırçın bence bu finalle son bulmamalıydı saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta